1899 – Erich Godal – 1969
Godal, Eric (d.w.z. Erich Goldbaum, Godal, werkte ook onder het pseudoniem Guy de Laurence), geboren in 1899 in Berlijn, overleden in 1969 in Hamburg, was een Duitse schilder, politiek cartoonist en illustrator die in de jaren dertig naar Amerika emigreerde. Terwijl hij in de jaren twintig nog in Duitsland was, kwam hij in de problemen met de autoriteiten toen ze enkele van zijn erotische kunstwerken in beslag namen.
1920 – Jo Gewidmet
Jo Gewidmet (Dedicated to Jo) lijkt een van Godal’s vroegste erotische portfolio’s te zijn, te oordelen naar de titelpagina van de kunstenaar in zijn pyjama en een jonge vrouw in haar verjaardagspak een persoonlijk eerbetoon aan de gelijknamige muze en minnaar.
Deze serie etsen demonstreert Godal’s vaardigheid in het produceren van levensechte en volkomen geloofwaardige naaktportretten met een minimum aan lijnen en schaduwen. Jo was duidelijk een belangrijke vroege inspiratiebron.
1922 – EROTISCHE SPIELE
Speciale uitgave geverifieerd door de kunstenaar, handgekleurd en gesigneerd genummerd 95 in potlood [Speciale uitgave geverifieerd door de kunstenaar, handgekleurd en ondertekend]. Erich Goldbaum (1899-1969), ook bekend als Erich of Eric Godal, ook bekend als Guy de Laurence was een Duitse cartoonist, karikaturist en illustrator. Godal begon in 1919 als affichetekenaar en cartoonist in het tijdschrift The Orchid Garden. In 1920 publiceerde hij de portefeuille van de revolutie in de Berlijnse “Coöperatie voor Proletarische Kunst”. Hij werkte ook voor Simplicissimus, The Action en Uil. In 1933, na de nazi-overname, vluchtte hij naar Praag. Daar werkte hij voor verschillende tijdschriften: Prager Mittag, Deutsche Freiheit im Saarland, Arbeiter Illustrierte Zeitung en Simplicissimus. In 1935 emigreerde hij naar de Verenigde Staten, waar hij samen met Franz Höllering de krant Star oprichtte en werkte voor de joodse ballingschapskrant Aufbau. Vanwege het McCarthyisme keerde hij in 1954 terug naar Duitsland en schreef voor de pers: Springer, Welt am Sonntag, de Hamburger Abendblatt en de Illustrated Constanze. Ook illustreerde hij vele boeken.
1922 – Das Lusthaus der Knaben
Das Lusthaus der Knaben (The Boys’ Pleasure House) is, afgezien van zijn eerbetoon aan Jo, de enige genoemde erotische portfolio die Erich Godal produceerde, de expliciet homo-erotische scènes die perfect passen bij de vroege Berlijnse Weimar-jaren. Er is niets in de autobiografie van Godal dat suggereert dat hij zelf homo was, hoewel hij, net als veel van zijn vrienden van begin twintig in een stad die bekend staat om zijn seksuele vrijheid, waarschijnlijk experimenteerde met biseksuelen.
Deze tien eenvoudige met de hand ingekleurde prenten demonstreren Godal’s gemak met pen en penseel, de vaardigheid die hem zo’n natuurlijke cartoonist maakte. Hij beperkt zijn kleurenpalet tot een absoluut minimum, waardoor het portfolio wordt verenigd en we kunnen genieten van de stroom en schijnbare onschuld van jeugdige sensualiteit.