Rops was een kunstenaar uit de symbolistische beweging, die zich bezighield met het verkennen van donkere en mysterieuze aspecten van het menselijk bestaan, evenals seksualiteit en religie. Hij wordt vaak geassocieerd met het decadentisme en het satanisme, en zijn werk bevat vaak verwijzingen naar deze thema’s.
Rops’ werk werd vaak beschouwd als controversieel vanwege zijn expliciete en provocerende inhoud, en hij werd bekritiseerd vanwege zijn vermeende satanische en immorele thema’s. Niettemin wordt hij vandaag de dag erkend als een belangrijke kunstenaar binnen de symbolistische beweging en wordt zijn werk gewaardeerd vanwege zijn technische bekwaamheid en de gelaagdheid van zijn thematiek.
Les sataniques (De satanische beelden), een set van vijf gepolijste heliogravures die oorspronkelijk in een zeer kleine oplage in een map werden geproduceerd, is een van Rops’ bekendste werken, en dankzij het werk van de colorist Albert Bertrand zijn de kleurversies gemaakt in de jaren 1890 nog beter bekend dan de originele monochrome gravures.
Deze heliogravure toont een immense skeletfiguur die over slapend Parijs loopt en made-achtige lichamen verspreidt.
Het schilderij toont een demonische figuur, die wordt geïdentificeerd als Satan, die een handvol zaad lijkt te strooien. De zaden nemen de vorm aan van naakte vrouwelijke figuren, die uit de grond opkomen als onkruid. Deze vrouwelijke figuren zijn vaak geassocieerd met verleiding, verderf en de verlokkingen van het aardse leven.
Een vliegende heks die wordt bevestigd door een duivel, die het uiteinde van haar bezemsteel gebruikt om haar kut binnen te dringen.
In deze derde gravure, ‘La offer’ (‘Het offer’) beëindigt de vrouw haar tijd op aarde in het gezelschap van de massieve penis van de duivelsgeit,
In ‘L’idole’ (‘Het idool’) wordt een vrouw gepenetreerd, door een houten idool, met aan weerszijden een rechtopstaande ejaculerende penispilaar en (in de monochrome versie) een zelfmasturberende olifant.
De verleiding van de heilige Antonius is een aquarel van de Belgische kunstenaar Félicien Rops . De tekening toont de heilige Antonius die knielt voor het kruis van Christus, waarop Christus is vervangen door een naakte vrouw. Het opschrift INRI is vervangen door het woord EROS. De duivel, die achter het kruis zit, is degene die Christus heeft weggeduwd en haar heeft vervangen door een vrouw. Ook de putti zijn vervangen door skeletversies. Het boek dat voor Anthony ligt heeft de titel “De Continentia Josephi” (over de onthouding van Joseph ).
Sigmund Freud becommentarieerde dit werk (met betrekking tot seksuele onderdrukking) in zijn essay “Delusion and Dream in Jensen’s Gradiva”:
“De graveur heeft gekozen voor het modelgeval van terugtrekking in het leven van heiligen en boetelingen. Een ascetische monnik zoekt zijn toevlucht – waarschijnlijk om te ontsnappen aan wereldse verleidingen – bij het beeld van de gekruisigde Verlosser. Dit kruis vervaagt als een schaduw en in plaats daarvan de stralende afbeelding van een naakte vrouw in volle bloei, komt ervoor in de plaats, eveneens in de vorm van een kruisiging. Andere schilders, wier psychologisch inzicht niet zo doordringend was, plaatsten hun analoge voorstellingen van verleiding, met zonde onbeschaamd en zegevierend, ergens naast de Heiland op het kruis. Alleen Rops zorgde ervoor dat het de plaats innam van Onze-Lieve-Heer zelf aan het kruis; hij leek te weten dat de onderdrukte gedachte terugkeert op het moment van zijn verdringing…” — Vertaling Google —